Alan Saddington kwam in de jaren tachtig als jonge golfprofessional van Schotland naar Nederland. Anno 2016 maakt hij zich sterk voor promotie van de sport in Nederland. Vicky van den Broek hockeyt op het hoogste niveau bij Laren en combineert dat met een baan bij NPM Capital. Een gesprek over talent, opvoeding en Hollandse structuurzucht. “Talent is één van de vijftig dingen die je nodig hebt.”
Plaats van handeling: golfclub The Dutch in Spijk. Vicky van den Broek heeft zich moeten haasten: de spits van hockeyclub Laren heeft deze ochtend een training gehad. Vicky combineert, zoals veel tophockeyers, twee loopbanen. Na haar studie Economie en master Finance kon ze aan de slag bij NPM Capital. Dat weerhoudt haar er niet van mee te draaien in de hoogste klasse van de landelijke competitie. “Als het moet, neem ik er een vrije dag voor op. Op dit niveau is het gewoon heel belangrijk om vaak bij de training te kunnen zijn.”
Alan Saddington kwam dertig jaar geleden naar Nederland. Een echte cultuurshock was dat niet, maar in termen van golfbeleving liggen Schotland en Nederland mijlenver uit elkaar. “Zeker destijds”, zegt Saddington. “Er waren misschien dertig banen in Nederland. In Schotland is golf met het straatbeeld, met de cultuur verweven. Het straatvoetbal uit de Nederlandse cultuur, is straatgolf in Schotland. Nederlanders vragen me hoe het mogelijk is dat je in Schotland golfbanen aantreft midden in een dorp. Het antwoord is: omdat golf ouder is dan het dorp. Het is om de baan heen gebouwd.”
Vicky: “Alan, ben jij op jonge leeftijd begonnen met spelen?”
Alan: “Toen ik vijf was. Het was ook een belangrijk onderdeel van m’n opvoeding; dat je je verantwoordelijkheid moet nemen op de baan. Talloze keren heeft m’n vader me naar huis gestuurd omdat ik boos werd op het weer, of op de spullen. In golf leer je snel dat je niemand de schuld kunt geven. Als je niet presteert, dan ligt het bij jezelf. Zeker wat mijn sport betreft. Er komt nul-komma-nul geluk bij kijken. Als ik vandaag 67 maak en m’n tegenstander 68, dan ben ik beter. Geluk speelt geen rol. Op welke leeftijd ben jij trouwens begonnen? En was het van meet af aan hockey?”
Vicky: “Dat het hockey werd hebben mijn ouders beslist. Die hebben me gewoon opgegeven toen ik een jaar of zeven was. ‘Da’s goed voor je, om te spelen in een team’, zeiden ze.”
Alan: “Wat voor rol speelde je omgeving? Het viel me destijds echt op dat in Nederland schoolprestaties vaak boven sportieve prestaties staan. In Schotland zeggen ze: als je goed bent in sport, dan moet je daar echt voor gaan. School komt by far op de tweede plek.”
Vicky: “Schoolprestaties kwamen bij mij op één; ik wilde een vangnet om op terug te vallen. Maar het klopt dat schoolprestaties in Nederland zwaar tellen. Er waren zelfs teamgenootjes van me die niet mochten trainen als het op school wat minder ging… Hoe ben jij in jouw sport komen bovendrijven? Wist je op een zeker moment: ik ben echt goed?”
Alan: “Nee, er was zoveel talent om me heen. Schotland is verzadigd van goede spelers. Ik denk dat het vooral met wilskracht te maken heeft. Als ik terugdenk aan de helden van mijn jeugd, dan zie je met terugwerkende kracht dat zij het juist niet hebben gehaald. De underachievers, die hebben het wél goed gedaan. Ik kon dat lange tijd maar moeilijk begrijpen. Hoe kunnen ze met minimaal talent zo ver komen in de sport? Maar het is gewoon wilskracht. Doorzettingsvermogen. Bovendien, de hele sport is in Schotland veel minder gestructureerd. Ik wist niet wat ik zag met al die sportvelden en -complexen hier. Voor voetbal, voor hockey, voor korfbal; overal een eigen veld, een eigen clubhuis. Dat hebben jullie niet eens door, structuur zit zo in het DNA van de Nederlanders. Wat mijn carrière betreft moest ik het grotendeels zelf uitzoeken. Golf is het achternajagen van je eigen bal en kijken waar je komt.”
Vicky: “Had je het gevoel talent te hebben? Zelf voelde ik me namelijk lange tijd niet beter dan de rest. Vanaf je twaalfde komt er een beetje onderscheid. Dan kun je extra trainingen volgen en op een gegeven moment word je geselecteerd voor de eerstelijnsteams. En als je wat ouder bent kun je ook voor het Nederlands team gaan spelen. Ik heb dat niveau overigens nooit gehaald, al was het wel echt een doel voor me.”
Alan: “Het begrip talent vind ik zo lastig. Er zijn in het golf vijftig dingen die je nodig hebt. Talent is daar één van. Op al die vijftig facetten moet je minstens een 7, 8 of 9 scoren. En dan komt het primair aan op doorzettingsvermogen, wilskracht en mentale hardheid.
Vicky: “Daar zit dus niks fysieks tussen…”
